لُغُز خواندن :
در
لغت نامه دهخدا، معنای لغز که از نظر دستوری «مصدر مرکب» تعریف شده، این
طور بیان شده است:«بر کسی عیب گرفتن, به کنایه از کسی بد گفتن, کرکری
خواندن.» اصطلاح لغز خواندن وقتی استفاده می شود که کسی از روی دشمنی یا
حسادت و مدعی بودن، حرفی بزند یا از کسی بدگویی کند. هرچند گفته می شود
لغز، نام دیگر علم «منطق» هم بوده است و فیلسوفان باستان علم منطق را به
نام لغز می خواندند. شاید به همین دلیل باشد که لغز را کلام پیچیده و
غیرقابل درک هم معنا کرده اند.
ان قُلت آوردن:
ریشه
این واژه عربی از یک جمله آمده است. در واقع معنای واژه به واژه این
عبارت، «اگر تو بگویی» است. این تکه کلام وقتی به کار می رود که مخاطب سعی
در ایرادگرفتن و اشکال تراشی بیهوده از حرف های گوینده و یا کار و عمل
او را داشته باشد. آن موقع است که گوینده تذکر می دهد:«ان قلت نیار»!
آمپاس:
شاید
مورد استفاده ترین اصطلاح میان تکه کلام های سریال دودکش، همین اصطلاح
باشد. آمپاس از واژه آلمانی Engpass پرفته شده و وارد زبان فارسی شده است.
این واژه آلمانی در لغتنامه دهخدا به معنای تنگنا ، فشار و کار انجام شده
آمده است.
آچمز :
شطرنج
بازها این اصطلاح را خیلی خوب می شناسند. این اصطلاح که ریشه ترکی دارد،
در شطرنج وقتی استفاده می شود که یکی از مهره های شطرنج در موقعیتی قرار می
گیرد که اگر حرکت داده شود، مهره شاه در موقعیت کیش قرار می گیرد و
بنابراین چاره ای ندارد جز این که یا از جایش حرکت نکند و یا این که مهره
شاه به خانه های دیگر منتقل شود تا از خطر کیش دور شود. معمولا مهره هایی
که در موقعیت آچمز قرار می گیرند، با همین ترفند توسط حریف از جریان بازی
خارج می شوند. بنابراین اصطلاح آچمز شدن وقتی استفاده می شود که فردی در
موقعیت انجام شده قرار بگیرد و چاره ای نداشته باشد جز این که کاری را به
اجبار انجام دهد. معنای لغوی آچمز در زبان ترکی هم «بازنشدنی» است.
ضرس قاطع:
این
اصطلاح از دو واژه تشکیل شده. ضرس به معنای دندان تیز و برنده است. اما
این اصطلاح دوکلمه ای وقتی به کار می رود که بخواهند از چیزی، حرفی یا کاری
با قاطعیت دفاع کنند. آن موقع است که می گویند:«به ضرس قاطع می گم ...»
آيه الكرسي